^__^ไอ(เลิฟยู)

วันศุกร์
โอยยยกูเป็นไข้เกือบไม่รอด
ไอทั้งวันเลยเมื่อวาน
เมื่อวานอีแก้มก็กลับไปตอนคาบ 3
มันไม่ไหว มันใกล้ตาย (ดีเลยล่ะ)
อีนี่ก็หนีกูไม่รอกูแดกข้าวเสด พอแดกเสดก็ไปเป็น
หนุ่มโรงงานเย็บผ้า
พอถึงคาบลีลาส กูล่ะเหนื่อยโคดๆ
เต้นแม่งอยู่ทั้งคาบ แบบเหนื่อยจิงๆ
เหมือนดูเค้าแข่งเต้นในทีวีมันไม่เหนื่อย
พอเต้นเองก็ โอ.. กูอยากตาย
พอเสดก็มานั่งเล่นอยู่ใต้ตึก 5 เพราะคาบสุดท้ายไม่ได้เรียน
คุยกันเรื่องจะไปเรียนพิเสดที่ กทม
อีหนึ่งดูมันอยากไปแต่ว่า มันคิดว่ามันจะไม่รู้เรื่อง เรียนไม่ทัน
กู ก็ไม่รุ้จะพูดว่าไง กะตอนนั้นกูก็ยังรั่วๆเพราะไข้หวัด
ซักพักก็ไปดูเค้าซ้อมหลีดแต่ว่า ตุ่นโทรมาพอดี
บอกให้เข้าโรงงาน(เย็บผ้า) กูก็เลยรีบๆไปเย็บ
แล้วก็กลับบ้านนอรอพ่อกูมารับที่บ้าน
แล้วไปหาหมอ
ระหว่างทางป้าหน่อยก็โทรมาคุยเรื่องเรียนพิเสด
เออ สรุปแล้วกูลงเรียนที่งามวงวานหมดเลย
เพราะอุ๊ที่สยามมันเต็มเร็วชิป
กะอีแค่นี้ทำไมต้องแย่งกันเรียน
(ยังกะมึงไม่แย่ง)
ไปนั่นกูต้องกระตือรือร้น ของก็แพงอยู่บ้านสบายกว่าว่ะ
มีคนทำนู่นทำนี่ให้ อยู่นั่นเหมือนตัวคนเดียวถึงแม้
คนอื่นจะเดินเบียดเสียดกันบนท้องถนนก็ตาม
แต่ว่าอีกปีเดียวเองกูต้องผ่านมันไป
แม้มันจะโหดร้ายเพียงไรก็ตาม
ปล.ไปเรียนกะตุ่น 2 คน โดดเดี่ยวว่ะ
อีพวกที่จะไปแม่งหายหัวไปหมดเลย ไอ่สาาาด