Que sera sera

เมื่อมองย้อนกลับไป เมื่อ ปี 2 ปีที่แล้ว ทำให้เราเห็นว่าตัวเองเปลี่ยนแปลงไปขนาดไหน
เหมือนที่เค้าว่า พอผ่านช่วง hard time ตอนนั้นมาแล้ว
เมื่อย้อนกลับมาดู จะเห็นว่ามันเป็นเรื่อง เล็กน้อยมาก

ช่วง ม.5-6
ช่วงนั้นเป็นคนที่มองโลกแคบมาก แล้วก็จิตใจแข็งกระด้าง555
ไม่อ่อนไหวเลย
ขนาดช่วงนั้นที่ไปเข้าค่ายธรรมะ เค้าบิ้วขนาดไหน
น้ำตาซักหยดก็ไม่มี

แต่พอมาตอนนี้น่ะสิ แค่หนัง / โฆษณา / มิวสิค
อะไรที่มันซึ้งก็ทำให้ร้องไห้ได้แล้วอ่ะ
ร้องแบบมีน้ำตาไหลเลยนะ
ดูไปนั่งร้องไห้ไปในห้อง
ดู นาดะ โซ โซ ช่วงสุดท้ายอ่ะ ร้องไห้ตลอด ครึ่ง ชม เลย

เมื่อก่อน คิดเหตุผลเข้าข้างตัวเอง
ตอนนี้อาจจะเป็นอยู่บ้าง แต่ด้วยมุมมองที่กว้างขึ้น มันทำให้เรา
หยุดคิด แล้วถอยหลังออกมาดูภาพรวม แล้วเราจะเข้าใจมากขึ้น
ว่าทำไมเป็นอย่างนั้น อย่างนี้

อุ๊ยยยย ตายยย
วันนี้มาในมาดนักปราชญ์