บันทึกไดอารี่ วันที่ 23 มิถุนายน

สวัสดีคุณไดอารี่

วันนี้ฉันตื่นเกือบ 10 โมง
แต่ฉันยังคุดคู้อยู่บนเตียงใต้ผ้าห่มแสนนุ่ม
เกือบ 11 โมง ฉันลุกมาดูว่าบิทโหลดไปถึงไหนแล้ว
แล้วลงไปจัดการผักโขมอบชีสที่เหลือ

ซักเกือบเที่ยงฉันขึ้นมาบนห้อง แล้วเล่นเน็ตต่อ
จวบจนถึง เกือบๆ บ่าย 2
ก็ได้เวลาอาบน้ำ เตรียมออกจากบ้าน ไปเซนทรัลลาดพร้าว
(สังเกตว่า ฉันไม่ได้แปรงฟัน ก่อนกินข้าวเช้า)
ไปถึงนั่นก็ โทร หาน็อต ดูว่าถึงไหนแล้ว

น็อตยังมาไม่ถึง ฉันเลยไปเตร็ดเตร่ที่ B2S เห็นต๊ะอยากได้หนังสือหมดไป
หนังสือการ์ตูนวิทยาศาสตร์ เล่มหนึ่ง ฉันก็เลยไปดู
ก็เจอเล่มที่ต้องการพอดี เลยซื้อให้ 2 เล่ม
หมดไป 314 บาท จบกันพอดี
เดือนนี้ฉันยิ่งติดลบสุดชีวิต
แต่ไม่เป็นไร เผื่อน้องฉันจะรักการอ่านหนังสือขึ้นมา
แล้วหนังสือก็เป็นสิ่งที่ให้ความรู้
ใช้เงินไปกับสิ่งไร้สาระกว่านี้ยังทำได้ แค่นี้เองจะเป็นไรไป
(ถึงจะต้องกินแกลบก็ตาม)

พอดูหนังสือได้ซักพัก น็อตก็โทรมาบอกว่าถึงแล้ว เลยไปรับที่ KFC
แล้วก็ไป ชั้น 12
ไปสำนักงาน CCUSA ไปสัมพาด work and travel
เลือกงานไป 3 อันดับ
ไป waiter , XXX ,line cook
อันที่ 2 จำไม่ได้
(แอลกอฮอลได้ทำลายความจำระยะสั้น ของฉันไปแล้ว)
พอสัมพาดไป ก็ถามนู่น นี่นั่น ฉันได้ปล่อยโง่เต็มที่
แล้วสัมพาดออกมา ระดับ พาสา ฉันอยู่แค่ 2
(มันมีระดับ 2 3 4)
ฉัน(ซึ่งได้ ระดับต่ำสุด)
ต้องเลือกงานทำใหม่
ทำงานที่ไม่ต้องใช้พาสามาก ว่างั้น

กลับมาบ้านฝนก็ตกไล่มาเลย ตกหนักได้อีก ผ้าที่ตากไว้ก็โดนฝนสาด
มาถึงปากซอยก็ซื้อชานมปั่นก่อนอับดับแรก
ถ้าไม่ได้กินจะลงแดง
อ่อ ก่อนลงรถฝนมันซาๆแล้วนะ
เดินเข้าซอยตากฝน(ซาๆ)
แล้วก็พบว่าน้ำท่วมซอยบ้านฉัน ทำให้ฉันต้องลุยเดินน้ำโสโครก
อย่างไม่กลัวฮ่องกงฟุต
กลับมาฉันต้องรับเอาแอลกอฮอลราดขาเลยทีเดียว (ล้อเล่น)

กลับมาถึงห้องเล่นเน็ต ดูทีวีซักพัก
เบอร์ศรุต ก็โทรเข้ามา แต่เป็นเสียงพี่ติ๊กพูด
ชวนไปดริ๊งค์
เฮ้อ........
ฉันรู้นะว่าแอลกอฮฮล์ไม่ดีต่อสุขภาพ และสมอง
ทำให้ short-term memory ฉันแย่ลง
เอาเป็นว่าฉันก็ต้องไปตามมารยาท
แล้วก้ไม่ลืมที่จะโทรเรียกหนูนาออกมา

ไปถึงร้านยังไม่มีใครมา นอกจากคู่รักคู่หนึ่ง
แล้วฉัน เข้าไปเป็น กขค และสั่งอาหารมารับประทานทันที
เริ่มดึกคนยิ่งเยอะ
เดือน พลอย มาถึง แล้วตามด้วยนู๋นา
แล้วก็พี่ตั๊ก พี่ลม ปิดท้าย

พอดึกขึ้นหน่อยก็ทะยอยกันกลับ
ก่อนกลับ เดือน กะ พลอยไฟท์กัน
เรื่องไรไม่รุ้ เพราะฉันแทงพูลอยู่ แล้วก็ไม่อยากยุ่งเรื่องชาวบ้าน
ใครอยากได้อย่างไรก็ทำอย่างนั้น

พี่ลม พี่ตั๊ก ออกไปก่อน ตามด้วย
เดือนและพลอย จากไปโดยทิ้งเงิน 200 !!!!!!! ไว้
เหลือ ฉัน 4 คน กับบิล 3800
ชีวิตนี้ฉันไม่เหลืออะไรแล้วววววว

แต่ช่างมันเถอะ พี่ติ๊ก กับศรุต ก็ออกซะส่วนใหญ่ ฉันได้ออกส่วนน้อย
ขอบคุณมากนะที่ปราณีฉัน ทำให้ฉันอยู่รอดไปได้
อีกหลายวัน

ฉันกลับมากับนู๋นา โดนนั่งแทกซี่แล้วแวะส่งมันที่หอ แล้วนั่งต่อมาถึงบ้าน
แล้วฉันเกิดอารมณ์ เหงา ขึ้นมา
ฉันเลยมาเขียนไดอารี่ก่อน
ก่อนที่ ซีรีบัม ฉันจะโดน แอลกอฮอล์ ทำลายจนไม่เหลือหน่วยความจำแล้ว


เหงา
เหงา
เหงา
เหงา